มันยากเหมือนกันนะ ที่จะค้นลงไปในทะเลแห่งอารมณ์ความรู้สึกที่กำลังโหมคะนองเยี่ยงพายุ
แต่มันก็คุ้มค่าที่จะ contemplate ไปกับชั่วขณะแห่งความไม่เข้าใจนั้น
เปรียบอารมณ์เหมือนคลื่นก็ดีนะ เพราะสติที่คอยเฝ้าดูก็คือคนเล่นกระดานโต้คลื่นนั่นแหละ
ที่จะทรงตัว เลี้ยงตัว ติดตามยอดคลื่นที่โผขึ้นโผลง ลูกแล้วลูกเล่า...
บางคราวก็พลาด ร่วงหล่นลงน้ำเป็นธรรมดา
หากไม่จมจ่อมกับความผิดพลาดนั้น (เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ก็คงจมน้ำตายได้เลย)
ก็แค่ว่ายขึ้นมาเกาะกระดาน แล้วขึ้นยืนโต้คลื่นใหม่
หันหลังให้กับอดีต เพียงจดจ่ออยู่กลับการทรงตัวในขณะนั้น ไม่ต้องคาดคิดหาสาเหตุแห่งพายุอารมณ์
แค่แล่นลอย ติดตามมันไป...ไป...ไป
แล้วมันก็จะคลี่คลายเอง
ความลับจึงผุดพรายจากใต้ท้องทะเลได้
ฟ้าหลังฝนส่องแสงเรืองรองสว่างสดใสเสมอ
:-) May all be blessed with Eastern Sun
--------------------------------------------
สรุป สิ่งที่ฉันต้องการ คือ A talk (not money) โอเค๊ะ?