วันพุธที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2551
ราคาที่เป็นธรรม คืออะไร การค้าที่เป็นธรรม เป็นไฉน
ข้าพเจ้าเริ่มคิดคำนึงกับวลี"การค้าที่เป็นธรรม"อย่างใกล้เนื้อใกล้ตัว
จากประสบการณในการถักตุ๊กตาตัวที่ 2 เพื่อแลกเป็นเงินจำนวนหนึ่ง
เริ่มจาก ด้วยที่เราก็ไม่รู้ว่าตุ๊กตาถักทำมือเนี่ย...เค้าตั้งราคากันประมาณไหน
รู้คร่าวๆว่ามัน แพง หรือสูงกว่าราคาตุ๊กตาธรรมดาๆแน่นอน
และด้วยความที่คนที่สั่ง เป็นทั้งผู้ที่เราเคารพ และเหตุที่ทำให้สั่ง ก็เป็นเรื่องราวที่น่ายินดีปรีดากับผู้เกี่ยวข้องทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้าได้รู้จักและสัมผัสเรื่องราวของพวกเขาอยู่บ้าง ... หะแรกที่รับงาน จึงไม่ได้สนใจเรื่องค่าตอบแทนมากนัก รับเพราะเป็นคนที่คุณก็รู้ว่าใครสั่ง(^.^) รับแม้จะมีงานให้ยุ่งวุ่นวายกายและใจอยู่เนืองๆ และรับเพราะอยากร่วมยินดีกับเหตุที่จะให้ของขวัญแทนคำขอบคุณด้วย
พอข้าพเจ้าทำชิ้นงานเสร็จเรียบร้อยพร้อมแพ็คเกจ ก็ส่งมอบให้อาจารย์ไปหยิบจับเล่นๆ
แล้วอจ.ท่านก็ถามอีกครั้งว่าให้ค่าเหนื่อยเท่าไหร่ดี เราก็ว่าไปว่าแล้วแต่เลยค่ะ
แต่อจ.กลับตอบมาด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร ประมาณว่า ช่วยไปคิดราคาให้หน่อยเถอะ T_T (ค่ะๆ..จะลองดูคะ)
เย็นนั้น ระหว่างนั่งรถกลับบ้าน ก็เลยนั่งนึกๆดู
ต้นทุนของเท่าไหร่หว่า?...คิดยากจริง
เพราะจุกจิก ใช้หลายสิ่งหลายอัน และไม่เคยได้จดราคาที่ได้มาเท่าไหร่
คิดค่าแรงยังไง?...คิดยากกว่า 555+ เพราะ Time and labour intensive อยู่
ขืนให้หนูคิดตามความเหนื่อยกาย...อจ.อาจหันไปซื้อของขวัญอย่างอื่นได้ (-__-")
ยังตั้งราคาไม่ได้ แต่ก็คิดต่อๆๆ...
คำถามลอยเข้ามาในหัวเรื่อยๆ
ถ้าจะตี"คุณค่า"ของตุ๊กตาตัวนี้เป็นราคา...สำหรับผู้ซื้อ...จะเป็นเท่าไหร่ ราคาที่เป็นธรรมสำหรับผู้ซื้อ-คิดในแง่ที่ว่า บริบททางเศรษฐกิจ ณ เวลาหนึ่งๆ เขาจะมีรายได้เท่าไหร่ รายจ่ายยังไง ราคาที่สมควรในบริบทนั้นๆ ที่ไม่ทำร้ายกระเป๋าคนซื้อจะเป็นเท่าไหร่
แล้วราคาที่เป็นธรรมสำหรับผู้ขาย ที่เขาจะได้รับเป็นค่าครองชีพได้เพียงพอไหม ความเอาใจใส่ ความตั้งใจ ความคิดสร้างสรร ที่คนทำทุ่มเทให้ระหว่างทำงาน...มากบ้างน้อยบ้าง และความยินดีปรีดาเมื่องานสำเร็จ ใครกันจะกล้าตีราคาหึ?
โดยส่วนตัว ก็ถือให้การถักทอเป็นการฝึกฝนตัวเอง ... เพราะฉะนั้นก็ต้องขอบคุณผู้สั่ง
เหตุที่ให้สั่ง และผู้ที่จะได้รับ ด้วย ที่ได้ให้โอกาสนี้แก่เรา
เฮ้อ...สุดท้าย
่ในที่สุด...อจ.ก็เสนอราคามาให้ในค่ำวันนั้น
แม้ว่าจะต่างจากที่เราคาดคะเนไว้
แต่ก็น้อมรับด้วยความยินดี ( -A - ) ขอบคุณค่ะ
บอกแล้วว่างานนี้รับอัตราบริจาค
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ปล.1 นี่ขนาดเราไม่ Relate กับต้นทุนทางธรรมชาติน่ะเนี่ย คิดไปกันใหญ่จนระบุราคาไม่ออกกันเลยทีเดียว
ปล.2 หนึ่งในเหตุผลที่เราไม่อยากพัฒนากิจการถักตุ๊กตาขายเป็นล่ำเป็นสัน (จริงๆก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องทำไงอ่ะนะ)
คือ เราคิดว่า...ตัวตุ๊กตาก็จัดเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย ใช้อะไรต่อมิอะไรมากมายกว่าจะได้ไหม ด้าย ใย
ถ้าเราทำออกมา-แม้จะน่ารักขนาดไหน-แต่ถ้าเป็นไปเพื่อทำให้คนอยากได้ๆ แล้วซื้อๆๆของๆเรา
เราก็ไม่ยินดีเลย
ตอนนี้เลยตัดสินใจแล้ว ว่าจะไม่รับงานดาดๆ สนองความต้องการฉาบฉวย
ถ้าเป็นคนพิเศษ ของพิเศษ เหตุการณ์ดีๆ หรือให้เป็นกำลังใจ ...อย่างนี้ค่อยน่าสนใจถักให้หน่อย
ปล.3 ว่าแล้วก็พัฒนาเฟสถัดไปของงานถักสู่การทำของใช้ดีกว่า ลัลล้า ยู้ฮู้ @(^ v ^)@
ป้ายกำกับ:
Reflection/Journal
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ลืมชมไปเลยว่าตุ๊กตาน่ารักมาก
ตอบลบได้เห็นของจริงตัวเป็น ๆ ที่บ้านพี่ณัฐ
แต่เป็นคนละสีกัน
สู้ ๆ ต่อไปนะ
ถักไปดูจิตไป
ชอบจังเลยค่ะ ถักไปดูจิตไป
ตอบลบจริงๆทำอะไร ทุกอย่าง ก็ใช้ดูจิตไป ได้ทั้งนั้นแหละ เนาะ?
มีประเด็นเรื่องถักไปดู(เห็น?)จิต(ใจ?)ตัวเองเหมือนกัน ... ลองติดตามดูนะคะ ว่าจะลองถ่ายทอดประสบการณ์ออกมาให้ได้อ่านกันค่ะ
ว่าแต่...แนนซี่นี่...ใครค่ะ? อยากรู้จักจัง :-)