หากจินตนาการไม่หยุดยั้งแค่โลกแห่งความฝัน...
แต่ลงมาติดดิน เปื้อนเหงื่อ และเบ่งบานในโลกที่ไม่สวยงามเช่นความเป็นจริง?
หากผู้อยู่อาศัยในแฟลต ตึกแถว คอนโดมิเนียม ในเมืองใหญ่
ต่างปลูกผักสวนครัวในกระถางระเบียงหน้าห้องของตน
จากบ้านหนึ่งไปสู่อีกบ้านหนึ่ง จากห้องหนึ่งไปสู่อีกห้องหนึ่ง ...
จนอาณาเขตทางการครอบครองพื้นที่อยู่อาศัยจางหายไปด้วยแนวพืชผักสีเขียว
ที่ออกดอกออกใบให้ผล ให้ผู้คนได้ช่วยกันรดนำ้ ใส่ปุ๋ย แล้วยังช่วยกันเก็บกินอีกด้วย !!
คราวนี้ ผู้ที่มีบริเวณบ้านในครอบครองเพียงน้อยนิด
ก็อาจปลูกพืชผักได้พอกิน ในพื้นที่ส่วนรวมได้แล้ว :-d
- หากบ้านทุกหลังในกรุงเทพฯ ปลูกแค่ "พริก" พอกินพอใช้ภายในครอบครัวตัวเอง ...
น้ำมันที่ต้องใช้ในการขนส่งพริกจากพื้นที่เพาะปลูกในจังหวัดต่างๆ
เพื่อขนพืชผักชนิดนี้มาให้คนในกรุงเทพฯได้กิน จะลดลงไปเท่าไหร่หนอ?
แล้วถ้าขยายไปยังพืชพรรณชนิดอื่นด้วยล่ะ!
กระเพรา โหระพา สะระแหน่ ตะไคร้ ใบชา ...
the list go on and on...
หากจินตนาการไม่หยุดยั้งแค่โลกแห่งความฝัน...
แต่ลงมาติดดิน เปื้อนเหงื่อ ด้วยความรักและความใส่ใจ
พืชพรรณธัญญาหารคงเบ่งบานในโลกที่ไม่สวยงามเช่นเมืองใหญ่ได้อีกครา
v แรงบันดาลใจจากหนังสือเล่มนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น