ฟ้าพร่างฝนโพรยพราว ดาวกับเดือนยังลอยอยู่เต็มฟ้า
แม้เมฆจะบดบังจากสายตาเป็นครั้งคราวก็ตาม...
บางที ก็รู้นะว่าเราอาจจะคิดอะไรไปเอง
จึงเกิดความไม่พอใจ ความคาดหวัง ความหงุดหงิดรำคาญใจ
แต่บางทีก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าที่เราอดทน ทำความเข้าใจ
พยายามจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไป
มันจะพาเราไปถึงไหนกัน (เชียว) นะ?
แล้วทำไมเราถึงดูไม่เติบโตในสายตาคนอื่น/สังคมเลยล่ะ?
บางทีก็ถามตัวเองเหมือนกันนะ ... ว่านี่ฉันบ้าไปหรือเปล่า?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น